فرهنگ دهخدا

ابنه مخاض

[اِ نَ تُ مَ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) تأنیث ابن مخاض. || شتربچهءدویم درآمده یا شتربچه که مادرش آبستن شده باشد. ج، بنات مخاض.